Handhaving is een bittere noodzaak

Vorige week heeft het college het Jaarverslag Integrale Handhaving 2014 vastgesteld. Een rapportage met toch wel wat interessante cijfers. Handhaving is een belangrijke taak van de gemeente. Je kunt als gemeente of provinciale dan wel rijksoverheid wel allerlei regeltjes bedenken, maar als er niks aan handhaving wordt gedaan, dan heeft dat allemaal niet zoveel zin. Of het nou bouwregels zijn, of brandveiligheidsvoorschriften, hondenbeleid of parkeerregels, al die regels schreeuwen om handhaving, enerzijds om naleving te bevorderen, anderzijds ook om het rechtsgevoel van de burger die zich wel aan de regels houdt niet aan te tasten.

Alles voor 100% handhaven, dat is echter onmogelijk, gewoon uit praktische overwegingen. Handhaving kost ook veel geld en het beschikbare budget is beperkt. Los daarvan, je kunt als overheid nou eenmaal niet overal en altijd aanwezig zijn om naleving van regels te controleren. Je moet ook als gemeente dus prioriteiten stellen. De gemeenteraad doet dat in het Beleidsprogramma Integrale Handhaving, het nu lopende programma is in 2014 afgelopen, nog dit jaar zal de gemeenteraad dus een nieuw beleidsprogramma moeten vaststellen. De gemeenteraad stelt de grote lijnen vast (de zgn. kaderstelling); het college zorgt vervolgens voor de uitvoering en stelt daarvoor elk jaar een Uitvoeringsprogramma vast. De ambtelijke organisatie kan vervolgens aan de slag met de daadwerkelijke uitvoering. En aan het einde van het jaar volgt dan het Jaarverslag Handhaving waarin verantwoording wordt afgelegd over de uitvoering in dat jaar.

Nou laten de handhavingsactiviteiten zich moeilijk plannen, dat is nou eenmaal eigen aan illegaal gedrag. Daar komt nog bij dat men bij de diverse handhavingsactiviteiten soms intensief moet samenwerken met andere organisaties zoals politie, brandweer en omgevingsdienst. En die organisaties kunnen omgekeerd ook weer een beroep op de gemeente doen. Diverse activiteiten zijn natuurlijk wel goed in te schatten. Het aantal te controleren bedrijven is bijvoorbeeld bekend, even afgezien van nieuwe vestigingen die er bij komen.

Enkele concrete cijfers uit het Jaarverslag 2014 die voor het grote publiek misschien wel interessant zijn. In de Vesting Heusden zijn 32 controles uitgevoerd bij diverse monumenten (verbouw of renovatie). Bij het bouwen en slopen zonder vergunning zijn er in totaal 901 controles uitgevoerd; in vier gevallen werd de bouw stilgelegd. Ook het parkeerbeleid vergt nog al wat inzet van uren, getuige het aantal processen-verbaal, specifiek in de centra van Drunen en Vlijmen (blauwe zones): 1474 bonnetjes werden uitgeschreven. In de Vesting Heusden werden 787 bonnen voor foutief parkeren uitgeschreven en ook nog eens 540 naheffingsaanslagen voor het niet (voldoende) betalen van de parkeerbelasting.

De uitvoering van de Opiumwet is een verhaal op zich. In 2014 werden 6 drugspanden gesloten. In 12 gevallen werd een waarschuwing gegeven. Daarnaast wordt de gemeente regelmatig geconfronteerd met afvaldumpingen die aan drugs gerelateerd zijn. In 2014 zijn er zes gevallen van dumpingen van drugsafval geconstateerd; dumping van hennepafval komt bijna wekelijks voor. Natuurlijk probeert de gemeente de daders op te sporen, maar dat lukt maar zelden. En dus komen de kosten voor ruiming op het bordje van de gemeente terecht. Die rekening kan sterk oplopen, vooral als er sprake is van chemisch afval, en die rekening wordt dus door ons allemaal betaald. Dat geldt overigens ook voor de vele illegale dumpingen (bijna maandelijks) van asbest in het buitengebied. Overigens is afvaldumping toch een veel gehoorde klacht. In totaal kwamen er in 2014 148 meldingen m.b.t. illegale dumping van afval binnen. De gemeente mag het opruimen en wij betalen met z’n allen de rekening.

Drunen, vrijdag 8 mei 2015

Kees Musters

Volg mij ook met korte berichtjes op:     www.twitter.com/keesmusters